MEVKIF ::: Durak. Durulacak yer. Ayakta duracak yer. İstasyon.

mevkif ::: (a. i. vukûf'dan. c. : mevâkif) : 1) durak, duracak yer, istasyon. 2) astr. , top. her hangi bir astronomi ve topografya âletinin belli bir maksatla rasat yapmak için kurulduğu nokta, istasyon, durak noktası.

muvakkıf ::: (a. s. vukuf dan) : tev-kîf eden, durduran, alıkoyan.

mevkıf ::: durak, bölüm.

MEVKIF ::: Âhirette, peygamberlerin, kendilerine inen kitâblarını okumaları tamâm olduktan sonra, bir nidâ (ses) gelir ki: "Ey mücrimler (kâfirler) ayrılınız!" (Yâsîn sûresi: 59) denir. Bu nidâ üzerine, mevkıf yâni Arasât meydanı harekete geçer. O zaman, herkesi büyük bir korku alır. Birbirine girift olurlar (karışırlar). Melekler cinler ile ve cinler insanlar ile karışır. (İmâm-ı Gazâlî)

mevkıf ::: bölüm , durak

mevkif ::: durak , istasyon

mevkif ::: ‬durak

mevkif ::: istasyon

mevkif ::: (a. i. vukûf'dan. c. : mevâkif) 1) durak, duracak yer, istasyon. 2) astr. , top. her hangi bir astronomi ve topografya âletinin belli bir maksatla rasat yapmak için kurulduğu nokta, istasyon, durak noktası.

muvakkıf ::: (a. s. vukuf dan) tev-kîf eden, durduran, alıkoyan.

MEVKIF :::