iSRAF ::: Lüzumsuz yere harcamak. Malı ve parayı lüzumsuz yere sarf etmek. İhtiyacından fazla istihlâk etmek ve harcamak. * En lüzumlu aslî vazifeleri bırakıp en lüzumsuz veya zararlı şeylerle meşgul olarak ömrünü veya gençliğini boş yere harcamak.(Hâlik-ı Rahim, nev-i beşere verdiği nimetlerin mukabilinde şükür istiyor. İsraf ise; şükre zıttır, nimete karşı hasâretli bir istihfaftır. İktisad ise: nimete karşı ticaretli bir ihtiramdır. L.)(Bir lokma kırk paraya, diğer bir lokma on kuruşa... Ağıza girmeden ve boğazdan geçtikten so a birdirler. Yalnız, birkaç saniye ağızda bir fark var. Müfettiş ve kapıcı olan kuvve-i zâikayı taltif ve memnun etmek için birden ona gitmek, israfın en sefihidir. M.)

asrâf ::: (a. i. sarfın c.) : 1) değişiklikler, tahavvüller. 2) masraflar.

israf ::: (a. i. şeref den. c. : isrâfât) : gereksiz yere harcama, (bkz. : ibzâr, teb-zîr).

isrâf ::: gereksiz yere harcama.

iSRaF ::: Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyuruyor ki:

Ekini hasat ettiğiniz zaman fakirlerin hakkını verin ve isrâf etmeyin. Allahü teâlâ isrâf edenleri elbette sevmez. (En'âm sûresi: 141)

İstediğini ye, istediğini giyin! İnsanı yanlış yola götüren, isrâf ve tekebbürdür (büyüklenmedir). (Hadîs-i şerîf-Buhârî)

İsrâf, malı telef etmek, faydasız hâle getirmek, dîne ve dünyânın mübâh olan işlerine faydalı olmayacak şekilde sarf etmektir. Malı denize, kuyuya, ateşe ve elden çıkmasına sebeb olan yerlere atmak onu helâk etmektir ve isrâftır. (İmâm-ı Birgivî)

Başkasının malını telef etmek zulüm olur. Ödemek lâzım olur. Kendi malını helâk etmek, isrâf olur. Günâh işlemek için ve günâh işlenilmesi için verilen mal ve paralar da isrâf olur. (Abdülganî Nablüsî)

İsraf :::

1. Gereksiz yere para, zaman, emek vb.ni harcama, savurganlık, tutumsuzluk
   Örnek: ... israf ve sefahat içinde yaşamaya başlamıştı. Y. K. Karaosmanoğlu

isrâf ::: savurganlık

isrâf ::: ‬savurganlık

asrâf ::: (a. i. sarfın c.) 1) değişiklikler, tahavvüller. 2) masraflar.

israf ::: (a. i. şeref den. c. : isrâfât) gereksiz yere harcama, (bkz. : ibzâr, teb-zîr).

İSRAF :::