iFRAT ::: Haddinden geçmek. Pek ileri gitmek. * Takatinden ziyade iş vermek. (Tefrit'in zıddı)

efrâd ::: (a. i. ferd'in ç.) : 1) tek olanlar, birler.

efrâd-ı aile ::: aileyi teşkîl eden fertler.

efrâd-ı beşer ::: insanlığın fertleri. 2) askerler, erler.

efrâd-ı askeriyye ::: askerî erler.

efrâd-ı müstebdele ::: muvazzaf askerlik hizmetini bitiren efrâd.

ifrâd ::: (a. i.) : 1) müfred, tek olarak söyleme. 2) ayırma.

ifrat ::: (a. i. fart'dan.) : aşırı;gitme, pek ileri varma.

ifrât-ı hiss ::: * aşırıduyu, fr. hyperesthesie.

ifrât-ı neşât ::: sevinç coşkunluğu.

ifrat ü tefrit ::: birbirine tamamen zıt olan iki uç.

ifrat ::: aşırılık.

iFRaT ::: Riyâ yâni gösteriş yapanlara karşı tekebbür etmek (kibirlenmek, büyüklenmek) câizdir. Kendinden aşağı olanlara karşı tevâzû göstermek (kendini onlarla bir görmek) iyi ise de, bunun ifrâta kaçmaması lâzımdır. (Muhammed Hâdimî)

İfrat ve tefrît'in ikisi de kötüdür. Doğru ve en iyisi ortada olandır. (İmâm-ı Rabbânî)

Şecâatın (kahramanlığın) ifrâtı, tehevvürdür (aşırı öfkedir). (Muhammed Hâdimî)

Kazâ-i hâcetin yâni abdest bozmanın edeplerinden biri de; necâset husûsunda vesveseye kapılıp bunu ifrât derecesine götürmemektir. (İmâm-ı Gazâlî)

İfrat ::: Bir sıfatı aşırı ölçüde şiddetlendirmektir. Mübalağa (abartma) sanatının bir türüdür.

efrâd ::: fertler , bireyler , ferdler

ifrât ::: aşırılık , haddi aşma , aşırıya kaçma

efrâd ::: ‬fertler

efrâd ::: bireyler

ifrât ::: ‬aşırıya kaçma

İfrat ::: Herhangi bir konuda aşırı gitme, aşırılık

ifrâd ::: (a. i.) 1) müfred, tek olarak söyleme. 2) ayırma.

ifrat ::: aşırı

İFRAT :::