ECiR ::: (Bak: Ecr)

ECiR ::: Ücretle çalışan, nefsini kiraya veren. Gündelikçi.(Devletler, milletler muharebesi tabakat-ı nev-i beşer muharebesine terk-i mevki ediyor. Zirâ, beşer esir olmak istemediği gibi, ecir olmak da istemez. S.)

ecir ::: (a. i. c. : ucûr) : (bkz. : ecr).

ecîr ::: (a. s. ecr'den.) : ücretle çalışan, ücretle tutulan, gündelikçi.

ecr ::: (a. i. c. : ücûr) : 1) bir iş, hizmet karşılığında verilen şey. 2) ahrete Sit mükâfat, sevap. 3) ücret.

ecr-i misi ::: huk. 1) bir malın kullanılmasından doğan menfaatin para ölçüleriyle takdiri, [kira bedeli tâyin edilmeden bir yerin kiralanması hâlinde vasıf, mevki ve kullanma tarzı bakımlarından kiralanan vere benziyen yerlerin kira bedelleri o yerin de ecr-i misl'idir]. 2) bîgaraz ehl-i vukufun takdîr ettiği ücret.

ecr-i müsemmâ ::: mukavele ve pazarlıkla kararlaştırılan ücret, [aylığı yirmi liradan hizmetçi tutmak veya yıllığı beş yüz liradan bir ev kiralamak nibii.

ecir ::: ücret, karşılık.

ecîr ::: ücretle çalışan.

Ecir :::

1. Sevap
   Örnek: Bu sabrın ecri büyüktür. H. R. Gürpınar


2. Ücret.


3. bk. ücret

ecir ::: ücret , karşılık , ödül

ecîr ::: ücretle çalışan

ecr ::: ücret , karşılık , ödül

ecir ::: ‬ödül

ecir ::: ücret

ecr ::: ‬ödül

ecr ::: ücret

ecir ::: (a. i. c. : ucûr) (bkz. : ecr).

ecîr ::: (a. s. ecr'den.) ücretle çalışan, ücretle tutulan, gündelikçi.

ecir ::: sevap, ücret

ECİR :::