harb ::: (a. i. c. : hurûb) : cenk, kavga, döğüş, savaş. Bilâ-harb : savaşsız, savaş açmadan. Divân-ı harb (harp dîvanı) : askerî mahkeme. Erkân-ı harb : * kurmay. Fenn-i harb : savaş bilgisi. İ'lân-ı harb : savaş açma. Meydân-ı harb : savaş meydanı. Yâver-i harb : büyük kumandan, emir subayı. Dâr-ül-harb : savaş yeri, islâm elinde olmıyan yerler, (bkz. : cidal, perhâş).

harb-i umûmî ::: (* genel savaş) : birinci cihan harbi (1914) .

harba ::: (a. i.) : Güneş ışığının bulutlara vurması.

harbe ::: süngü

harbe ::: ‬süngü

harba ::: (a. i.) Güneş ışığının bulutlara vurması.