iBARET ::: Meydana gelmiş, toplanmış. Bir şeyden teşekkül etmiş. Bir şeyin aynı. Bir şeyin içindekini ve aslını beyan. Bir halden bir hale tecavüz eylemek. * Rüya tabir etmek.

ibâdet ::: (a. i. c. : ibâdât) : Allah'ın emirlerini yerine getirme, tapma, tapınma. (bkz. : ibâdet),

İbaret ::: (a. i.) : ...dan meydana gelmiş; bir şeyin aynı; başkası, başka bir şey değil.

ibâret ::: meydana gelmiş, kadar.

İbaret :::

1. Oluşan, meydana gelen
   Örnek: Gene hep beraber, bir iki parçadan ibaret bulaşıklarını yıkamaya oturdular. N. Cumalı

ibâdet ::: klluk , tapınma

ibâret ::: oluşan , meydana gelen , meydana gelmiş

ibâdet ::: ‬kulluk

ibâdet ::: tapınma

ibâret ::: ‬meydana gelen

ibâret ::: oluşan

ibâdet ::: (a. i. c. : ibâdât) Allah'ın emirlerini yerine getirme, tapma, tapınma. (bkz. : ibâdet),

İbaret ::: (a. i.) ...dan meydana gelmiş; bir şeyin aynı; başkası, başka bir şey değil.

İBARET :::