iNTiHAR ::: Kendi kendisini öldürmek. İdâm-ı nefs.

intihar ::: (a. i. nahr'dan.) : kendini öldürme.

intişâr ::: (a. i. nesr'den.) : 1) neşrolunma, yayılma, dağılma. 2) üreme. 3) gizli bir şeyin ağızdan ağıza yayılması. 4) umûmîleşme,

intisâr-ı arzani ::: ask. hedefin sağ ve soluna düşen mermilerle hedef arasında olan mesafe.

intişâr-ı tûlânî ::: ask. hedeften itibaren en ileri ve en geri düşen mermilerle hedef arasındaki mesafe.

iNTiHaR ::: Bir kimse bir demirle intihâr etse, Cehennem'de ebedî olarak demiri elinde karnını dürter durur. Bir kimse zehir içerek intihâr etse, Cehennem'de ebedî olarak onu içer durur. Bir kimse de kendisini uçurumdan atarak intihâr etse, Cehennem'de ebedî kendini atar durur. (Hadîs-i şerîf-Râmûz-ül-Ehâdîs)

İntihâr eden kimse hemen ölse bile, yıkanır ve namazı kılınır. (İbn-i Âbidîn)

Malını, mevkiini kaybettiği için veya düşman eline esir düştüğü için intihâr eden ahmaklarda şecâat (yiğitlik) değil korkaklık vardır. (Muhammed Hâdimî)

İntihar :::

1. Bir kimsenin toplumsal ve ruhsal sebeplerin etkisi ile kendi hayatına son vermesi.


2. Hayatını tehlikeye düşürecek aşırı davranış veya iş.

intişâr ::: yayılma , yayınlanma , yayılmak

intihâr ::: kendini öldürme , canına kıyma

intihâr ::: ‬kendini öldürme

intihâr ::: canına kıyma

intişâr ::: ‬yayılma

intişâr ::: yayınlanma

intişâr ::: üreme

intihar ::: (a. i. nahr'dan.) kendini öldürme.

İNTİHAR :::