"); tac ::: türkçesi yok

Tâc-ül-Arûs ::: 1) gelin tacı, gelin başlığı; 2) 1790 yılında ölen Seyyid Mürtezâ ez-Zebîdî'nin Kamûs-ül-Muhît üzerine yaptığı arapça şerhtir. [1306 yılında, Mısır'da, Matbaa-i Hayriyye'de büyük kıt'ada (4973) sahife olarak 10 cilt hâlinde basılmış olan bu eserin tam adı : Tâc-ül-Arûs min Cevâhir-il-Kamus" dur]

Tâc-ul-Edeb ::: Amasyalı Ali Alâeddin bin Hüseyn'-in 1453 (H. 857) yılında te'lîfettiği ahlâk ve âdab-dan bahseden bir eseridir.

tâc ü serîr ::: tac ve taht.

tâc-üs-sinn ::: anat. diş tacı, fr. couronne.

Tâc-üt-Tevârih ::: Şeyhislâm Haca Saadettin Efen-di'nin 2 ciltlik meşhur Osmanlı târihi [I. Selîm'in nedimi Hasan Cân'ın oğludur] , (d. : ? ö. : 1008-1599).

Taç :::

1. Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık.


2. Gelinlerin başlarına takılan süs.


3. Genellikle göz düzeyinden yüksek mobilyaların üstlerindeki kabartmalı, oymalı, süslü bölüm.


4. Çiçeğin dıştan ikinci halkasında bulunan yaprakların hepsi.


5. Bazı tarikatlarda şeyhlerin giydikleri başlık.


6. Futbol veya hentbolda, topun, alanın yan çizgileri dışına çıkması, yan
   Örnek: Dündar koşmuyor ve topu taca bırakıyor. A. İlhan


7. Hükümdarların başlarına giydikleri mücevherli başlık.

tâc ::: taç , sorguç

tâc ::: ‬taç

tâc ::: sorguç

taç ::: yan