hazz ::: (a. i. c. : huzûz, huzûzât) : 1) hoşlanma, zevklenme; sevinç, memnunluk.2) baht, talih, nasîp, saadet, kıymet, [çok zaman "etmek" mastariyle birlikte kullanılır].

Haz :::

1. Hoşa giden duygulanma, hoşlanma, zevk.


2. Bir şeyden duyusal veya manevi sevinç duyma.


3. Sürdürülmesi istenen ılımlı ve doygunluk veren coşku
   Örnek: Ömrünün en öfkeli veya buhranlı anlarında bile yaşamak hazzının parıltısı gözlerinden eksik olmazdı. A. Ş. Hisar


4. 1- Duygunun, içinde bulunduğu durum bakımından temel niteliklerinden biri; acının karşıtı olarak hoşlanma, tad alma. 2- İstek duyulan bir şeyi elde etmeden doğan hoşnutluk duygusu. 3- Bir şeyden duyusal ya da tinsel sevinç duyma, bk.hazcılık

haz ::: lezzet alma , zevk , hoşlanma

hazz ::: haz , sevinç , hoşlanma

hazz ::: ‬sevinç

hazz ::: haz

hâz ::: (f. i.) kir, pas.

hazz ::: (a. i. c. : huzûz, huzûzât) 1) hoşlanma, zevklenme; sevinç, memnunluk.2) baht, talih, nasîp, saadet, kıymet, [çok zaman

haz ::: ezgi, lezzet, zevk