TARAF ::: Yan, yön. * Yer, memleket, ülke. Kıt'a. * Taraftarlık, sahip çıkmak, korumak. * Aralarında anlaşmazlık bulunan iki kişiden veya iki topluluktan her biri.

taraf ::: (a. i. c. : etraf) : 1) yan, yön. 2) bölge, yer, memleket, ülke, kıt'a 3) [bir kimsenin] yanı. 4) tarafdarlık, sahip çıkma, koruma. 5) aralarında anlaşmazlık bulunan iki kişiden veya iki topluluktan her biri. Bî-taraf : tarafsız, hiç birtarafı tutmıyan.

tarf ::: (a. i.) : 1) bakış. 2) göz ucu.

taraf ::: yan, yön.

Taraf :::

1. Ön, arka, sağ, sol, üst, alt vb. yanların her biri
   Örnek: Dört tarafı kesme billur kapaklı bir eski saat... R. H. Karay


2. Yön, yan, doğrultu
   Örnek: Deniz tarafındaki çayırdan bir sürü koyun geçiyor. M. Ş. Esendal


3. Yöre, yer
   Örnek: Üsküdar tarafındaki evlerin camları kor gibi parlıyordu. H. Taner


4. İstekleri, düşünceleri karşıt olan iki kişiden veya iki topluluktan her biri.


5. Bir kişinin soyundan gelenlerin hepsi.


6. Bir şeyin belli bölümü, kısmı.


7. yan.

tarf ::: bakış , akış , göz , nazar

taraf ::: yön , ülke , yer , yan

taraf ::: ‬yön

taraf ::: ülke

taraf ::: muhatap iki kişiden her biri

taraf ::: yer

tarf ::: ‬akış

taraf ::: (a. i. c. : etraf) 1) yan, yön. 2) bölge, yer, memleket, ülke, kıt'a 3) [bir kimsenin] yanı. 4) tarafdarlık, sahip çıkma, koruma. 5) aralarında anlaşmazlık bulunan iki kişiden veya iki topluluktan her biri. Bî-taraf : tarafsız, hiç birtarafı tutmıyan.

tarf ::: (a. i.) 1) bakış. 2) göz ucu.

taraf ::: cephe, cihet, kanat, nazır, semt, veçhe, yaka, yan, yer, yön, yöre, yüz

TARAF :::