kefr ::: (a. i. c. : küfür) : 1) köy. 2) örtme.

küfr ::: (a. i. c. : küfür) : 1) Allah'a ve dîne ait şeylere inanmama, Cenab-ı Hakk'a ortak koşma. 2) dinsizlik, îmansızlık. 3) İslâm dînine uymayan inanışlarda bulunma. 4) nankörlük. 5) sövüp sayma, fena, kaba söz söyleme. 6) örtme ve gizleme.

küfr-i cahûdî ::: içinden bilip ağızdan ikrar etmeme.

küfr-i inâdî ::: içinden bilip diliyle ikrar ettiği halde İslâm dînine girmeme.

küfr-i inkârı ::: Allah’ı asla bilmeyip ikrar ve îtirâf etmeme.

küfr-i nifâki ::: dil ile tasdik edip kalben inkâr etme.

küfr-i zülf ::: zülfün karalığı.

küfür ::: îmansızlık.

Küfür :::

1. Sövme, sövmek için söylenen söz, sövgü
   Örnek: Neydi o kaba saba konuşmalar, o çirkin küfürler! A. İlhan


2. Tanrı'nın varlığı ve birliği gibi dinin temellerinden sayılan inançları inkâr etme ve bu yolda söylenen söz.


3. Olumlu işleri kötü gösterme, varlıkları inkâr etme

küfür ::: inkar etme , imansızlık

küfr ::: imansızlık , dinsizlik , kafirlik , nankörlük

küfr ::: ‬kafirlik

küfr ::: küfür

kefr ::: (a. i. c. : küfür) 1) köy. 2) örtme.

küfür ::: kalay, sövüş