müstakarr ::: (a. s. karâr'dan) : 1) istikrar bulunan, yerleşilen, durulan yer. 2) karargâh.

müstakırr ::: (a. s. karâr'dan) : istikrar bulmuş, karar kılmış; durulmuş; yerleşmiş, sabit, bu kelimeyi, çok zaman ve yanlış olarak : "müstakarr" şeklinde'-okurlar]

müstekar ::: karar kılan, yerleşen, sabit.

MüSTEKAR ::: Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyruldu ki:

O (cehennem) ne kötü bir müstekar ve kalınacak yerdir. (Furkân sûresi: 66)

2. Sâbit, hiç değişmeyen, yerleşmiş, değişmez.

İslâmiyet, insanların mukadderâtını (işlerini) belli müstekar bir adâlet temeline bağlamış, diktatörlerin, zâlimlerin, câhillerin, şahıslar ve zümreleri kayıran veya ezen, birbirine uymayan ahkâm (hükümler) yapmalarına hâcet bırakmamıştır. Halkın mukadderâtını tesâdüfe, şansa değil, beyâza-siyaha ve doğuya-batıya yayılan eşit haklara, âdil hükümlere bağlamıştır. Fıkıh kitabları, her ilerlemedeki zorlukları çözen, her çağda huzûr ve seâdeti sağlayan ilâhî hükümleri bildirmektedir. (Abdülhakîm Arvâsî)

müstekar ::: sabit

müstakarr ::: (a. s. karâr'dan) 1) istikrar bulunan, yerleşilen, durulan yer. 2) karargâh.

müstakırr ::: (a. s. karâr'dan) istikrar bulmuş, karar kılmış; durulmuş; yerleşmiş, sabit, bu kelimeyi, çok zaman ve yanlış olarak :