nevbet ::: (f. i.) : resmî yerlerde muayyen vakitlerde çalıan davul, dümbelek gibi şeyler, bando mızıka, (bkz. : gülbâng).

nevbet ::: (a. i. c. : nüveb) : 1) sıra; şıra ile görülen iş.

nevbet-i mürettep ::: müz. birbiriyle ilgist olan dört parçadan olma güfteli bir müzik.

nevbet-i sultanî ::: [eskiden] muayyen vakitlerde sarayla muhtelif yerlerde mızıka çalınması,

nevbet-i telebbüs ::: giyilme sırası. 2) hastalık ateşi. 3) hek. vakit vakit ortaya çıkan aynı cinsten fizyolojik bozuklukların hepsi. 4) karakol, nokta hizmeti.

Nöbet :::

1. Sıra, keşik.


2. Sıra ile yapılan görev, iş
   Örnek: Karlı dağlar başında nöbet geceleri, siper içlerindeki yağmurlu uzun günler. Y. K. Karaosmanoğlu


3. Hastalık sebebiyle titreme, yüksek ateş
   Örnek: Bir aralık nöbeti artmış olacak, kebenin altından arabacıya seslendi. M. Ş. Esendal


4. Vakit vakit ortaya çıkan aynı türden fizyolojik bozuklukların bütünü
   Örnek: Bir sıtma nöbeti içinde titreyerek olduğu yere çöreklendi. S. F. Abasıyanık


5. Kez, defa
   Örnek: Akşamları gelince sofra kalktıktan sonra çocuklarla bir nöbet daha oyun oynanır. R. N. Güntekin


6. Resmî yerlerde veya önemli kimselerin kapısında belli vakitlerde çalınan mızıka.


7. Herhangi bir hastalıkla ilişkili olarak birdenbire baş gösteren; bilinç yitimi, çırpınma, ateş yükselmesi gibi belirtilerden birisi ya da birkaçı.

nevbet ::: nöbet , sıra

nevbet ::: ‬sıra

nevbet ::: nöbet

nevbet ::: (f. i.) resmî yerlerde muayyen vakitlerde çalıan davul, dümbelek gibi şeyler, bando mızıka, (bkz. : gülbâng).

Nöbet ::: Konvülsiyon (ihti­lâç).

nöbet ::: defa, iş, kez, sıra