abdal ~ ابدال
Hazine-i Lûgat - abdal ~ ابدال maddesi. Sayfa: 2 - Sira: 8
Qu'est-ce que abdal ابدال , le sens du mot ابدال. A propos ابدال turque. Dictionnaire de langue ottomane
ابدال fransızca ne demek, ابدال anlamı, manası, fransızca osmanlıca sözlük
ابدال ماذا تقصد الفرنسية ابدال وسائل الفرنسية ابدال معنى الفرنسي، قاموس العربية الفرنسية
abdal ~ ابدال güncel sözlüklerde anlamı:
ABDAL ::: t. Safdil, ahmak, bön. * Afganistan'da yaşıyan bir Türk kavminin adı, bu kavimden olan kimse. * Anadoludaki bazı göçebelerin adı ve bunlardan olan kimse. * Derviş, ermiş, kalender. Kendini Allah'a adamış. Ona teslim olmuş, bu yolda çile çekmiş kimse. (Bak : Ebdal)
abdâl ::: (a. i. bedîl'in c.) : (bkz. : ebdâl).
ebdâl ::: (a. i. ve s.) : 1) dünyâ ile ilgisini kesip, Allah’a bağlanmış olan, derviş, [evliyadan 70 kişilik bir cemâat veya zümreye verilmiş bir addır. Efganistan'da bir Türk topluluğunun, Anadolu'da göçebe bir halkın adıdır. Aşırı Alevî olup kendilerine "Seyyid Gazi yetimleri", büyüklerine de "dede" derlerdi]. 2) aptal, şaşkın, alık, ahmak, budala [kelime, müfret gibi kullanılır; aslında "bedii" in cemidir].
ibdâl ::: (a. i.) : 1) birinin yerine diğerini getirme. 2) ed. bir harfin yerine diğerini getirme, değiştirme.
abdal ::: dünya ile ilgisini kesen mânevî makam sahibi kişi.
Abdal ::: Hem şiir hem de düzyazıda derviş anlamına gelen bu sözcük, halk ozanlarının adının başına ya da sonuna gelerek onların mahlası olarak da kullanılmıştır. (Pir Sultan Abdal, Kaygusuz Abdal gibi)
abdâl ::: bazı manevi işlerde vazifeli olan evliyadan bir topluluk
ebdâl ::: derviş , abdal
abdal ::: dünya ile ilgisini kesen manevi makam sahibi kişi , t , safdil , ahmak , bön , afganistan'da yaşıyan bir türk kavminin adı , bu kavimden olan kimse , anadoludaki bazı göçebelerin adı ve bunlardan olan kimse , derviş , ermiş , kalender , kendini Allah'a adamış , ona teslim olmuş , bu yolda çile çekmiş kimse , (bak : ebdal)
ebdâl ::: derviş
ebdâl ::: abdal
abdâl ::: derviş
abdâl ::: kalender
abdâl ::: aptal
abdâl ::: (a. i. bedîl'in c.) (bkz. : ebdâl).
ebdâl ::: (a. i. ve s.) 1) dünyâ ile ilgisini kesip, Allah’a bağlanmış olan, derviş, [evliyadan 70 kişilik bir cemâat veya zümreye verilmiş bir addır. Efganistan'da bir Türk topluluğunun, Anadolu'da göçebe bir halkın adıdır. Aşırı Alevî olup kendilerine
ibdâl ::: (a. i.) 1) birinin yerine diğerini getirme. 2) ed. bir harfin yerine diğerini getirme, değiştirme.
ABDAL :::