iADE ::: Geri vermek. Eski haline getirme. * Mukabilini yapma. Karşılığını yapma. * Avdet ettirmek. * Edb: Bir mısraın veya beytin son kelimesini, kendisinden so a gelen mısra veya beytin ilk kelimesi olarak kullanma sanatı. İade'li şiire "muâd" da denmektedir.Ey vücud-u kâmilin esrar-ı hikmet masdarıMasdarı zatın olan eşyâ sıfatın mazharıMazharı her hikmetin sensin ki kilk-i kudretinSafha-i eflâke nakşetmiş hutut-ı ahteriAhteri mes'ud olan oldur ki tâb-ı pâkinin Kabil-i feyz ola nutkundan safâ-yı cevheriCevheri ma'yub olan nâkıs benim kim muttasılSadedir hattın hayalinden zamirim defteriDefter-i a'malimin hattı hatadandır siyâhKan döker çeşmim hayâl ettikçe hevl-i mahşeriMahşeri eşkim verir seylâba ger ruz-i cezaOlmasa makbul-i dergâhın sirişkin gevheri Gevheridir ışık bahrinin Fuzulî ab-ı çeşmLiyk bir gevher ki Lütf-u Hak ânadır müşteri.Fuzulî gazelinde olduğu gibi.

"); iade ::: (a. i. avd'den.) : 1) gerigönderme; gönderilme, geri çevirme. 2) eski hâline getirme. 3) karşılık yapma.

iâcfe-i afiyet ::: iyileşme, [hastalıktan].

iâde-i i'tibâr ::: kaybedilen itibârı tekrar kazanma, iflâstan kurtulma [ticârette].

iâde-i muhakeme ::: yeniden muhakeme.

iâde-i mücrimin ::: suçluların kendi memleketlerine gönderilmesi.

iâde-i yemin ::: hasmın teklîf ettiği yemîni kendisine ettirme.

iâde-i ziyaret ::: karşı ziyarette bulunma.

iâde ::: geri verme.

İade ::: Özellikle Divan edebiyatında bir beytin son sözcüğünü ondan sonraki beytin ilk sözcüğü olarak kullanmayla ilgili söz sanatı.

iâde ::: geri verme , geri vermek , geri gönderme

iâde ::: ‬geri verme

iâde ::: geri gönderme

İade ::: Geri verme; geri çevirme; eski duruma getirme

İade ::: Geri verme; geri çevirme; eski duruma getirme

iade :::

İADE :::