i'tidâl ::: (a. i. adl'den.) : 1) orta oluş, ortalama, aşırı olmama hâli, ölçülülük.

i'tidâl-i dem ::: kızgınlığa mağlûp olmayış, soğuk kanlılık. 2) yavaşlık, yumuşaklık. 3) uygunluk. 4) astr. gece ile gündüzün bir olması, gün-tün eşitliği, fr. equinoxe.

i'tidâl-i harîfî ::: astr. Arz'ın güneş etrafında çevirdiği yörünge üzerinde ve i'tidâl-i rebîî noktasını karşısında, mihver-i sagîr'in bir ucunda 20 martta işgal ettiği yer olup (rûmî 10 eylül) bu târihte gece ile gündüz süresi birbirine eşit ve bu târihten sonra gündüz süresi gittikçe uzamıya b lar.

i'tidâl-i rebîî ::: Arz'ın güneş etrafındaki mahrı üzerinde 20 martta bulunduğu nokta (rûmî mart) : [bu nokta feza küresinin tulleri mesâbes de olan metâlîlerin mebde' noktasıdır. güneş m; zûmesinin müthiş bir sür'atle kantores burcun vega yıldızına sürüklenmesinden dolayı arz mah kinin bu noktadan başlayıp ayni yerde kapanm günde 3. . 565. . 554 dakika geciktiğinden noktar yeri her yıl biraz geriler]

îtidâl ::: orta hâllilik.

İtidal :::

1. Aşırı olmama durumu, ılımlılık, ölçülülük
   Örnek: Onun her hissinde itidal vardı. A. Ş. Hisar


2. Soğukkanlılık.

i'tidâl ::: ölçülü olma

itidâl ::: orta yolu tutma , aşırıya kaçmama , denge , ölçülü olma

îtidâl ::: orta hallilik

itidâl ::: ‬denge

itidâl ::: ölçülü olma

İtidal ::: Ölçülülük; aşırı olmama; orta olma; ılımlılık