iLLa ::: (İstisnâ edatıdır) Maadâ, olmadığı suretle, alel-husus, mutlaka, illâ, meğer, aksi hâlde, ne olursa olsun, bâhusus, ancak (gibi mânalara gelir).

elâ ::: (a. e.) : başlama ve tenbih edâtıtıdır; nazımda ve sözün başında kullanılır; bundan sonra "ey!" nidası gelir.

elâ eyl ::: şimdi, bilmiş ol ki!

illâ ::: (a. e.) : 1) den başka, meğer. 2) aksi halde. 3) ille, mutlaka.

illâ ::: ille, ne olursa olsun, özellikle.

İlla :::

1. Ne olursa olsun, hangi şartta olursa olsun, her hâlde
   Örnek: İlla seni evine kadar geçireceğim diye ayak diriyor. H. Taner


2. Hele, özellikle.

illâ ::: -den başka , ille de , mutlaka , ne olursa olsun

illâ ::: ‫-

illâ ::: ‬den başka

illâ ::: ille de

illâ ::: mutlaka

illâ ::: yoksa

illâ ::: aksi takdirde

elâ ::: (a. e.) başlama ve tenbih edâtıtıdır; nazımda ve sözün başında kullanılır; bundan sonra

illâ ::: (a. e.) 1) den başka, meğer. 2) aksi halde. 3) ille, mutlaka.

illa ::: hele, ille, özellikle

İLLÂ :::